KILKA ŻEGLARSKICH TERMINÓW
ACHTERPIK – rufowy przedział kadłuba jachtu.
BAJDEWIND – kurs podczas którego wiatr wieje z przedniej lewej lub prawej ćwiartki.
BAKSZTAG – lina usztywniająca maszt przy wiatrach wiejących od strony rufy.Także jest to kurs w którym wiatr wieje od strony rufy z lewEj lub prawej strony.
BALAST – ciężary umieszczone w dolnej części kadłuba , dzięki którym jacht staje się mniej wywracalny.
BEZAN – na jachtach wielkomasztowych pierwszy żagiel od rufy.
BOM – drewniany bal do którego mocowany jest doł żagla.
BUKSZPRYT – poziomy drzewiec na dziobie
CIRRUS – chmura wysoko osadzona na niebie, wróży żeglarzom pogorszenie pogody.
FAŁ – lina służąca do wciągania i opuszczania żagla.
FARWATER – szlak żeglugi, na którym może się odbywać podróż.
FOK – żagiel pierwszy do dziobu stawiany na sztagu.
FORDEWIND – taki kurs, przy którym wiatr wieje dokładnie od rufy czyli od tyłu.
GRETING – ażurowa podłoga układana na dnie kokpitu.
GROT – główny żagiel na jachcie, drugi od dziobu.
KABESTAN – rodzaj przekładni pomocnej przy wybieraniu lin.
KAMBUZ – kuchnia na jachcie.
KAPITAN – Pierwszy po Bogu
KAUSZA – metalowy ochraniacz w kształcie łezki umieszczany w okach lin, zabezpiecza przez przetarciem.
KECZ – rodzaj jachtu dwumasztowego. Urządzenie sterowe umieszczone jest za drugim masztem.
KEJA – miejsce gdzie można przycumowac jacht.
KILWATER – ślad na wodzie za rufa płynącego ststku.
KNAGA – służy do mocowania różnych lin.
LIKSZPARA – szpara w maszcie od strony rufy, w którą wprowadza się przednia krawędź żagla czyli lik.
MASZT – bez niego nie ma jachtu ? Jeżeli jest jeden to nazywa się grotmaszt. Jeżeli jest ich więcej to noszą one nazwę fokmaszt grotmaszt i bezanmaszt.
MIECZ – ruchoma płetwa opuszczana przez szczelinę dna jachtu, pozwala na zachowanie stateczności jachtu.
MOTYL – takie ustawienie żagli , że fok pracuje po przeciwnej stronie kadłuba niż grot. Stosuje się go przy pełnym wietrze.
PRAWY (LEWY) HALS – kurs przy którym wiatr wieje z prawej (lewej) strony kadłuba.
RAKSA – blaszka którą mocuje się przednia krawędź foka do sztagu.
REFOWANIE ŻAGLA – zmniejszenie jego powierzchni
REJA – poziome drzewce. Służy do mocowania górnej krawędzi żagla.
RÓŻA WIATRÓW – tarcza w kompasie, wyskalowana w stopniach i rumbach, pozwalająca określać kurs
RUMPEL – drążek trzymany z nadzwyczajną miłością :-). Wprawia w ruch ster.
SPINAKER – wielki żagiel w kształcie balona stawiany przy wiatrach wiejących od rufy.
SZEKLA – metalowe ucho z wkręcaną zawleczką. Służy do łączenia różnych części osprzętu.
SZTAG – linka stalowa podtrzymująca maszt z przodu. Łączy top z dziobem.
TAKIELUNEK – ruchomy osprzęt żaglowca (liny, żagle, drobny sprzęt)
TOP – górny koniec masztu.
WANTA – stalowe liny podtrzymujące jacht z obu boków.
ZĘZA – najniższe miejsce jachtu, w której może zbierać się woda.
ŻAGIEL – odpowiednio zszyty płat tkaniny, który łapie wiatr i popycha żeglarza w świat.
NAZWY MORSKICH WIATRÓW
BEJDEWIND – wieje skośnie do dziobu statku
HALFDEWIND – półwiatr – wieje prostopadle do osi symetrii statku
BAKSZTAG – wieje skośnie od rufy
FOREDEWIND – pełny wiatr, wieje prosto od rufy
BRYZA – to umiarkowany wiatr w rytmie półdobowym, występuje lokalnie
FLAUTA – cisza morska, lustrzana tafla wody
GREGALE – to wiatr północno – wschodni w środkowej części Morza Śródziemnego
HYZ – to wiatr pełny, wieje w żagle z tyłu pod kątem prostym
MISTRAL – wiatr u wybrzeży francuskich Morza Śródziemnego
MONSUNY – okresowe wiatry w rytmie półrocznym, przy brzegach południowo-wschodniej Azji
ORKAN – gwałtowny sztorm tropikalny o dużej sile
PASATY – stałe wiatry morskie wiejące w strefie równikowej
SZTORM – burza morska, bardzo silny, porywisty wiatr
TAJFUN – gwałtowny huragan tropikalny wirujący wokół środka depresji
TORNADO – trąba powietrzna występująca u wybrzeży Ameryki Płn.
TRANMONTANA – wiatr lokalny na Morzu Liguryjskim, wiejący z kierunku płn.-zach.