Karwia

·

Karwia – dawna wieś rybacka, obecnie ma charakter wybitnie turystyczny (pensjonaty, domy przeznaczone na wynajem kwater, hotele, latem tłumy turystów). Głównym walorem Karwi jest piękna piaszczysta plaża o szerokości 80 m, oddzielona od wioski pasmem wydm porośniętych sosnowym lasem. Na południe od Karwi rozciągają się rozlegle torfowiska – Bielawskie Błota, gdzie wyznaczono rezerwaty Moroszka i Wostoenica, które chronią rzadko spotykane gatunki roślin. Spokojniej jest w pobliskich Karwieńskich Błotach (wsi założonej na podmokłych terenach w 1599 roku przez Jakuba Wejhera) i Małej wsi, która dopiero powoli zaczyna być wsią letniskową.

W roku 1274 pojawiły się pierwsze wzmianki o Karwii, jako małej osadzie rybackiej. Jak głosi legenda, w 1462 roku odpoczywający w tej okolicy jeden z polskich oddziałów (dowodzony przez Piotra Dunina, późniejszego hetmana) walczący później w bitwie pod Świecinem, natknął się tutaj na mały oddział krzyżacki, który penetrował te okolice. Krzyżacy zostali pokonani, a mieszkańcy wsi zwanej wówczas „Karven” udzielili dzielnym rycerzom schronienia i poczęstunku.

W 1849 roku wieś liczyła ok. 200 mieszkańców, głównie osadników pochodzenia holenderskiego. Oddzielona od przepięknej, szerokiej plaży sosnowym lasem z wydmami, była jednak zalewana w czasie sztormów, przez morskie fale. Dla ochrony przed szalejącym morzem postanowiono wybudować w latach trzydziestych tamę o długości ok. 1 km, którą dzisiaj możemy oglądać na zachód od wsi. Od tej pory brzeg był skutecznie chroniony i dalsze ataki morza nie przeszkadzały już zbytnio mieszkańcom wsi.
W pobliżu wsi znajduje się rezerwat Zielone i tak zwany Diabelski Kamień, głaz narzutowy. Rezerwat przyrody chroni również pasmo wydm i stromego, klifowego brzegu. W Karwii warto jest obejrzeć muzeum „rupieciarnię”, w którym można dotknąć morskich staroci (sieci, lampy, rzemiosło morskie, rybackie). Karwia latem jest wprost przeludniona, tłumy turystów oblegają całą wieś. Zdecydowanie lepiej moim zdaniem jest tam poza sezonem gdy króluje tam spokój i niczym niezakłócony szum morza.